Inrichting tunneldak en omgeving

Op 14 maart was er een ronde tafelgesprek over de inrichting van het tunneldak en op 21 maart een openbare vergadering met betrekking tot hetzelfde onderwerp. Ik schat in dat er, naast de bestuurscommissie Zuidoost, ca. 60 bewoners aanwezig waren. Vanuit de aanwezige AGG-leden is een heel goede inbreng geleverd door inspreekverhalen en vragen te stellen. De AGG houdt vast aan rust op het tunneldak, dus geen evenementen, horeca, sport e.d. Wel staan we open voor bijv. stadslandbouw, speeltuin, boerderij e.d. We hebben ook nog de slechte luchtkwaliteit bij de tunnelmonden onder de aandacht gebracht. Bij de presentatie van Roy Berents, projectleider van de gemeente, was ook de inbreng van het ronde tafel gesprek van 14 maart verwerkt, dus ook de input van de AGG en een aantal bewonersverenigingen. Nb: Roy beloofde mij gisteren dat we de sheets van de presentaties snel zullen ontvangen en dan zal ik ze doorsturen.

Leo Hovens heeft namens de AGG de volgende toespraak gehouden.

40 jaar AGG en uiteindelijk toch een tunnel in de maak.

1977. Naar aanleiding van plannen voor de aanleg van de Gaasperdammerweg dwars door de bewoning van Amsterdam Zuidoost, tussen de Bijlmer en Gaasperdam is de aktiegroep Geluidshinder Gaasperdammerweg 40 jaar geleden opgericht. Deze actiegroep waarin diverse wijken rondom de latere Gaasperdammerweg vertegenwoordigd waren, heeft zich in eerste instantie verzet tegen deze plannen. Toen de aanleg van deze autosnelweg toch niet meer te voorkomen viel, heeft de AGG nog een alternatief plan voorgesteld om hem in een tunnel aan te leggen. Maar dit was te duur. De geluidsoverlast zou ook binnen de normen liggen. De afspraak was om een half jaar na de ingebruikstelling van de Gaasperdammerweg van 2x 2 rijstroken de feitelijke geluidsbelasting te meten, maar die afspraak is door de gemeente nooit geëffectueerd. Wel zou de weg tijdelijk zijn!

Vanaf 2005 kwamen er nieuwe plannen om het autowegennet rondom Amsterdam fors uit te breiden Het ging om een verbreding van de Gaasperdammerweg nog steeds dwars door onze woonwijken of een tunnel langs het Naardermeer, een rechtstreekse verbinding van de A6 met de A2/A9. N.a.v deze plannen is de AGG opnieuw in actie gekomen. Inmiddels was het duidelijk geworden dat naast de geluidsoverlast van de snelweg de belasting van onze gezondheid met fijn stof en uitlaatgassen bij een vergroting van de weg ernstig zou toenemen. AGG veranderde haar naam in Aktie Gezondheid Gaasperdammerweg. Onze protesten tegen deze snelweg door onze woonwijken hebben niet geholpen, waarbij de opstelling van o.a. Natuurmonumenten een zwaarwegende factor bleek om deze verbreding via de Gaasperdammerweg uit te voeren. Gelukkig werd er nu wel gekozen voor de aanleg van een tunnel.

Inmiddels zitten we hier al drie jaar langs een bouwput met een enorme overlast aan extra lawaai en luchtverontreiniging door de bouw, terwijl het verkeer ook gewoon doorgaat. In mei hoopt IXAS de funderingswerkzaamheden te hebben afgerond en in augustus het casco. De verdere afwerking zal minder overlast met zich meebrengen is de verwachting. Vooral voor de bewoners aan de noordkant van het bouwravijn zijn deze werkzaamheden een nachtmerrie gebleken. Zo'n erge overlast was niet verwacht.

IXAS ligt op schema zodat er nu plannen ontwikkeld kunnen worden voor de herinrichting van onze woonomgeving. Voor het tunneldak en het talud worden er al diverse plannen gemaakt om de verdwenen beplanting te vervangen. Ons eerste voorstel is wegens de nabijheid van woningen: geen luidruchtige voorzieningen op het tunneldak, maar rust. Wat de tunnelmonden betreft: de dan geconcentreerde uitstoot zal dan ongezuiverd (technische ingrepen om de lucht te zuiveren waren te duur) geloosd worden in de lucht die wij mogen inademen. Vooral daar, bij de in- en uitgangen van de tunnel en ter hoogte van de Gooiseweg zullen extra bomen en struiken moeten worden geplaatst. Ons tweede voorstel is, om een half jaar na de opening te meten hoe het met de feitelijke luchtkwaliteit gesteld is bij de tunnelmonden en langs het tracé en of het wel verantwoord is met het oog op de gezondheid van de huidige en eventuele toekomstige bewoners daar woningen te bouwen. Tevens is een rustperiode van minstens 5 jaar op zijn plaats waardoor de opgeleverde parkachtige omgeving zich kan herstellen en de omwonenden zich weer thuis kunnen gaan voelen.