Veel sneeuw in het nieuwe jaar, en sneeuw dat is mijn favoriete klimaat.
Het is lekker koel buiten en je kan zo lekker ravotten. Sneeuw kun je eten, je kan er mee gooien en je er lekker in rollen.
Jammer dat sneeuw maar van zo'n korte duur is in Nederland, maar regen vind ik ook lekker alleen kan je het niet
eten en je kan er niet
in rollen en ravotten bovendien vindt de baas het ook niet leuk.
Zo rennend is het net of ik er als een haas van door ga. Ik ga wel uit mijn dak, maar ben geen haas hoor!
De laatste sneeuw is van begin maart. Net na een drukke verjaardag van een van de baasjes.
Weer een huis vol visite en bekenden, leuk en gezellig al die mensen.
Ja zo'n mooie krulstaart krijg je niet zomaar,
de hele dag verzorgen is wel noodzakelijk (grapje), maar hij wordt er dan ook wel mooi van. Ik moet me trouwens weer
gaan voorbereiden op de zomer,
want het weer wordt warmer en dan gaan we weer op reis naar vele spannende oorden met lekkere luchtjes en mooie
aantrekkelijke dames. Want dat heb ik wel ontdekt zo langzamerhand. Ik wil het liefste mijn eigen weg gaan op vrijersvoeten,
maar dat
mag niet van de baasjes, want die zijn veel te bang dat ik wegloop. Dat doe ik niet hoor, maar ja als ik een lekker
luchtje ruik dan
ben ik even alles kwijt en dan is het maar goed dat ik zo'n opvallend typje ben. Veel medebazen weten gelukkig waar ik woon en
dan brengen ze me terug. Snik, sinds die tijd moet ik meestal aan de riem. Maar dat heeft ook het voordeel
dat ik mijn baasjes niet meer kwijt ben, want als ik los loop dan kunnen ze me echt niet meer volgen Dit is zo'n beetje mijn favoriete houding, languit op de bank met een
steuntje voor mijn moede hoofd. Zo zit mijn leven een beetje in elkaar, veel rusten, af en toe met de bal spelen of
met een van de 10 speelgoedberen en andere speeltjes, vooral als de baasjes daar geen zin in hebben.
Zo ondertussen is het jaar al gevorderd tot het warme begin van de zomer. Heerlijk, dan ik ik lekker in de tuin ravotten.
Daar zit een groot hek omheen en dan kan ik achter het hek lekker blaffen en de buren de schrik op het
lijf jagen. Ik heb zelfs mijn eigen hol kunnen graven in mijn hoekje van de tuin en ik ben al een aardig eind op weg naar
de andere kant van de aardbol. Tot grote spijt van mijn baasjes, vind ik af en toe een mooie rulle plek grond,
waar het vrouwtje net van die leuke kleine plantjes in heeft gezet, dat graaft pas echt fantastisch.
Lekker er hele boel overhoop halen en dan met een lijf vol aarde hard naar binnen rennen!
Komt het vrouwtje ook nog aan wat extra lichaamsbeweging. En de leren bank slijt ook mooie egaal weg met dat schuurzand.
Plastic bloempotten zijn ook leuk om mee te spelen, met of zonder die vies stinkende planten erin.
Die gooi ik er maar meteen uit. Om een of andere reden vindt de baas dat ook weer niet goed. En ten slotte kijk ik vanuit mijn plekje in
de tuin naar mijn baasjes die alweer de sleurhut hebben opgehaald, dat wil zeggen de vakantie gaat weer beginnen.
Ga daarom snel naar de volgende bladzijde....
Dit is het vervolg van het dagboek van een Shiba Inu.
De lotgevallen van Sherpa Kenzo Dandjo Tefrhe 
Veel sneeuw in het nieuwe jaar, en sneeuw dat is mijn favoriete klimaat.
Het is lekker koel buiten en je kan zo lekker ravotten. Sneeuw kun je eten, je kan er mee gooien en je er lekker in rollen.
Jammer dat sneeuw maar van zo'n korte duur is in Nederland, maar regen vind ik ook lekker alleen kan je het niet
eten en je kan er niet
in rollen en ravotten bovendien vindt de baas het ook niet leuk.
Zo rennend is het net of ik er als een haas van door ga. Ik ga wel uit mijn dak, maar ben geen haas hoor!
De laatste sneeuw is van begin maart. Net na een drukke verjaardag van een van de baasjes.
Weer een huis vol visite en bekenden, leuk en gezellig al die mensen. 
Ja zo'n mooie krulstaart krijg je niet zomaar,
de hele dag verzorgen is wel noodzakelijk (grapje), maar hij wordt er dan ook wel mooi van. Ik moet me trouwens weer
gaan voorbereiden op de zomer,
want het weer wordt warmer en dan gaan we weer op reis naar vele spannende oorden met lekkere luchtjes en mooie
aantrekkelijke dames. Want dat heb ik wel ontdekt zo langzamerhand. Ik wil het liefste mijn eigen weg gaan op vrijersvoeten,
maar dat
mag niet van de baasjes, want die zijn veel te bang dat ik wegloop. Dat doe ik niet hoor, maar ja als ik een lekker
luchtje ruik dan
ben ik even alles kwijt en dan is het maar goed dat ik zo'n opvallend typje ben. Veel medebazen weten gelukkig waar ik woon en
dan brengen ze me terug. Snik, sinds die tijd moet ik meestal aan de riem. Maar dat heeft ook het voordeel
dat ik mijn baasjes niet meer kwijt ben, want als ik los loop dan kunnen ze me echt niet meer volgen
Dit is zo'n beetje mijn favoriete houding, languit op de bank met een
steuntje voor mijn moede hoofd. Zo zit mijn leven een beetje in elkaar, veel rusten, af en toe met de bal spelen of
met een van de 10 speelgoedberen en andere speeltjes, vooral als de baasjes daar geen zin in hebben.
Zo ondertussen is het jaar al gevorderd tot het warme begin van de zomer. Heerlijk, dan ik ik lekker in de tuin ravotten.
Daar zit een groot hek omheen en dan kan ik achter het hek lekker blaffen en de buren de schrik op het
lijf jagen. Ik heb zelfs mijn eigen hol kunnen graven in mijn hoekje van de tuin en ik ben al een aardig eind op weg naar
de andere kant van de aardbol. Tot grote spijt van mijn baasjes, vind ik af en toe een mooie rulle plek grond,
waar het vrouwtje net van die leuke kleine plantjes in heeft gezet, dat graaft pas echt fantastisch.
Lekker er hele boel overhoop halen en dan met een lijf vol aarde hard naar binnen rennen!
Komt het vrouwtje ook nog aan wat extra lichaamsbeweging. En de leren bank slijt ook mooie egaal weg met dat schuurzand.
Plastic bloempotten zijn ook leuk om mee te spelen, met of zonder die vies stinkende planten erin.
Die gooi ik er maar meteen uit. Om een of andere reden vindt de baas dat ook weer niet goed.
En ten slotte kijk ik vanuit mijn plekje in
de tuin naar mijn baasjes die alweer de sleurhut hebben opgehaald, dat wil zeggen de vakantie gaat weer beginnen.
Ga daarom snel naar de volgende bladzijde....
