Het dagboek van een Shiba Inu

   Dit is het vervolg van het dagboek van een Shiba Inu. De lotgevallen van Sherpa Kenzo Dandjo Tefrhe

   Juni 2004

Deze maand gebeuren er allemaal rare dingen. Ik weet niet wat me overkomt, mijn beide bazen zijn de gehele dag thuis en ik wordt extra veel uitgelaten. Zou ik toch mijn zin hebben gekregen en ben ik nu de baas in huis. In het begin is het vreselijk warm, maar dankzij een blazend apparaat komt er toch veel koelte in het huis, wel vreemd zo'n raar ding in de kamer, maar het is best lekker. Langzaamaan valt mijn dikke haardos ook uit en wordt het leven een stuk aangenamer. In het midden van deze maand is er weer een feestje, allemaal mensen komen mijn baas feliciteren en ik krijg van iedereen een aai en vele oooohs en aaaahs. In diezelfde periode gebeurt er nog iets vreemds, de baas haalt een nieuw huisje op en ze dat voor de deur, wat de bedoeling is weet ik niet, maar dat zal later in de maand blijken, we gaan er mee op vakantie. Best wel leuk in de auto, een stukje rijden en daarna wordt er zomaar een heel huis gebouwd midden op een grasveld van de geweldige camping de wigwam met allemaal nieuwe en leuke mensen om ons heen. Het is ook de bedoeling dat ik in de "caravan" ga slapen, zomaar tussen de bazen in, onder de tafel en ik mag plotseling niet meer op de bank en dat doe ik dan maar keurig netjes.
In de caravan kom je er pas achter dat mensen zo lang kunnen uitslapen, maar ja ze gaan ook pas naar bed als ik al lang lig te slapen en moet dan 's morgens netjes wachten tot ze wakker worden. De eerste nacht wist ik dat nog niet en wilde ik wat gaan spelen, maar de nachten daarna heb ik maar gewoon meegedaan, lekker slapen en af een toe een oogje open om te kijken of ik er al uit mag. Wel de hele tijd m'n halsband aan en aangelijnd, maar dat zijn kennelijk de regels. En in het bos mag ik los, dat is leuk met allemaal lekkere stukken hout en takken. De hele dag buiten en 's avonds in de voortent spelen, dat is toch een geweldig leven. Overdag ook nog enkele uitstapjes gemaakt naar stadjes en dorpjes en kennelijk heb ik het goed gedaan want de baasjes waren heel tevreden. In Hindeloopen (in het Fries - 'Hynljippen' en in het Hindeloopens Hylpen!) heb ik ze even een poepie laten ruiken door uit stand zo op de kademuur te springen. Maar ja dat kan een Shiba en die 1 meter 20 was toch een sprongetje van niks. In Snits hebben we ons verbaasd over het feit dat wel drie mensen direct wisten dat ik een Shiba ben, Twee echte Sneekers en een familie uit Zuid-Holland. Wat een leuke stad is dat, met zulke gezelige pleintjes en straatjes. Het leuke van zo'n reisje is dat je nog eens wat anders ruikt. Alleen tijdens de regenbuien en stormen die we deze vakantie toch ook wel hadden is het voor een hond afzien, de baasjes zitten maar te lezen en ik verveel me dood in dat kleine huisje. En als het mooi weer is en de Zon schijnt dan is het ook saai want dan zitten de baasjes niets te doen in de Zon. Dus ben ik blij dat het deze vakantie van alles wat was. Ik heb me best vermaakt in het prachtige Gaasterland. Een bezoek waard is het Woudagemaal , niet dat ik er wat aan heb gehad want ze hadden de auto, met de bench daarin neergezet in de voormalige kolenbunker. Maar de bazen kwamen enthousiast terug vol lof over de leuke rondleiding. Halverwege de tweede week van de vakantie werd alles weer ingevouwen. De voortent in de caravan en we waren al weer op reis naar Amsterdam en de volgende dag was alles al weer voorbij, de Baas ging weer vroeg op weg naar zijn werk en ik was blij weer mijn vertrouwde plekjes in het park te bezoeken. Ook weer blij Noa te zien. Misschien gaan we nog wel weer eens op vakantie, naar een ander plekje met lekkere luchtjes en bossen.