Het dagboek van een Shiba Inu

   Epiloog, In Memoriam onze Sherpa....   

   In begin oktober 2003 waren we weer op zoek naar een hond, zo zonder is na al die jaren maar niks en na 15 jaar schattige "vullisbakken" en daarvoor de enerverende ervaring met een husky, wilden we wel eens een echte hond opvoeden. Maar met alle eisen die we hadden was de keuze erg moeilijk. Niet te groot, leuk voor mensen en kinderen maar toch een echte hond. Zo surfend over het internet kwamen we uit op een hond waar we nog nooit van gehoord hadden, maar die voldeed aan de wens, een poolhond in miniformaat met karakter. Na vele teleurstellingen en lange wachttijden in het vooruitzicht was het antwoord van de fokker verbazingwekkend. "We hebben nog een reutje over van het nest van 2 oktober en die is voor u als u hem wilt hebben".
Vanaf dat moment neemt Sherpa, deze Shiba Inu, de site over en vertelt in zijn dagboek zijn belevenissen en ervaringen, Veel leesplezier.

   Bekijk mijn stamboom  
   En u wilt ook een Shiba Inu???!!
   Ga naar mijn gastenboek
   2012    December 2012, Mijn laatste bericht   
   2012    2011 tot 2012   
   2011    2008 tot 2011   
   2007    heel 2007   
   2006    heel 2006   
   2005    jan t/m zomer 2005    zomer t/m eind 2005   
   2004    jan   feb   mrt   apr   mei   jun   jul   aug   sep t/m dec  
   2003   okt t/m dec op deze pagina
  

   oktober

Hallo ik ben Sherpa. Ik ben een Shiba Inu en daar moeten mijn bazen erg trots op zijn want dat is een bijzondere hond. Gelukkig laat ik daar niets van merken ik bijt en blaf en haal "hondenkwaad" uit. Ik ben wel bijzonder want ik zal ze laten zien wie de baas is.
Ik ben op twee oktober 2003 geboren in Enschede bij Jeanette en Herman en mijn vader is Dandjo tenminste dat heeft mijn ma me toegeblaft want Pa is een echte dekreu en heeft wel de lusten maar niet de lasten van mijn opvoeding gedragen. Mijn moeder heet Bonsai en die zag me na 6 weken ook al niet meer zitten, je weet nu genoeg dus moeten de mensen maar verder met je gaan als ze dat zo graag willen.
In dit dagboek schrijf ik al mijn belevenissen op, maar omdat ik niet kan schrijven ben ik heel afhankelijk van mijn bazen en die hebben het altijd te druk. De baasjes die ik nu heb zijn al bij me op visite geweest toen ik net 2 weken oud was, maar daar weet ik niets van, ik had net mijn oogjes open en die mensen zijn allemaal leuk.


   november

Op 1 november kwamen ze weer langs, helemaal van Amsterdam naar Enschede om me even te knuffelen. De fokker had het spannend gehouden en nog niet gezegd of ze mij of mijn broer mochten kopen. Stel je voor kopen, alsof je een slaaf bent en dat voor een Shiba Inu, wij zijn toch zeker de baas. Maar type's zoals wij daar hangt nou eenmaal een prijskaartje aan. Die nieuwe baasjes van mij schrokken wel even toen ze hoorden wat ik moest kosten, maar ja ze hebben er dan ook iets goeds voor.
Op donderdag 13 november heeft mijn oude baas gemaild dat ik kon worden opgehaald. Ruim 6 weken oud, maar dat kon wel want ik ben een oerhond en die zijn sterk. De volgende dag hebben die andere mensen beslist dat ze mijn broer zouden nemen en die is een sesam ik ben lekker een rooie.


Zaterdag 15 november, vandaag hebben ze me opgehaald. Na de koffie en de papieren te hebben gecontroleerd en getekend en betaald te hebben, ben ik overgeleverd aan de nukken van die nieuwe bazen. Best leuke mensen hoor. Gauw op huis aan, zeggen ze. Ik zit op de achterbank en vindt het best wel eng, het ronkt en hobbelt. Maar gelukkig zijn er jassen en mouwen. De reis verloopt prima.
Ik kom in een vreemd groot huis waar gelukkig kasten en tafels zijn waar ik onder kan kruipen. Waar het toilet is weet ik niet, ik heb gewoon in een hoekje gepoept maar dat was niet de bedoeling want dat hoort ook bij mijn domein, maar dat wist ik toen nog niet. Het is ook zo groot hier, iedere keer als ik weer een nieuw hokje vindt komt de baas die alles dichtmaakt, gelukkig zijn er allemaal snoeren en kabels, maar die mag ik ook niet hebben want die worden ook weggewerkt. Ik herken het ijzeren hok waar ik met mijn drie zusjes en mijn broer in lag, ze hebben hier gelukkig ook zo'n ding en ik heb een kunstbroer gekregen waar ik op mag bijten. Ik ben nu 19 cm hoog.

Na wat gespeeld te hebben ben ik best wel moe na de eerste dag in mijn nieuwe huis, Ik slaap wat in de bench en ze laten me ieder uur even naar buiten lopen, ik zal daar wel moeten plassen dus dat doe ik maar.
's Nachts brengen ze mijn hele ijzeren hok naar boven en gaan naast me in bed liggen, dus ga ik ook maar pitten. Ik jank nog even want dat hoort er bij, je moet indruk maken op je nieuwe bazen, maar ze schenken er geen aandacht aan dus laat maar zitten. Piesen en poepen doe ik niet ik kijk wel uit ik ben een oerhond en een Shiba Inu en die zijn heel proper, dus waarom mijn bazen daar zo blij mee waren dat weet ik niet.

Zondag 16 november, veel 'kraam' visite. Eerst komt Oma met Poppie, maar die hond is een beetje gek en interesseert zich niet echt voor haar nieuwe neef. Ik krijg een mooi balletje van gevlochten touw. 's Middags komen Chantal en Nico en Cisca. 's Avonds komen de buren nog even kijken. Ik piep nog maar 2 keer deze nacht en slaap lekker tegen beer aan. Wat een vermoeiende dag en wat een grote roedel bij deze mensen.


Maandag 17 november, gisteren was kennelijk toch erg vermoeiend, want ik kan de hele dag wel slapen. Ik heb een beetje last van dat pilletje wat ze me een paar dagen geleden gegeven hebben. Tegen de wormen zeiden ze. Ik heb een beetje dunne ontlasting en dat is toch moeilijk op te houden. Wel in mijn bench, maar als ik moet spelen is dat lastig en ik kan ook nergens naar toe want de Tubantia ligt hier nergens en daar mag ik mijn behoefte op doen had de oude baas gezegd. Ze hebben hier net zo iets maar dat ruikt niet zo lekker, dus probeer ik te wachten totdat ze de schuifpui opendoen. Als je me buiten zet, dan plas en poep ik wel, maar als ik het vergeet te melden dan is het kleed of ergens anders op de grond ook goed. Overdag bij leuke mensen geweest die een beetje nukkige langharige hond hebben ook een bijzonder ras, maar geen Shiba. 's Avonds kwam er weer een ander langs met een leuk minihuisje waar ik voorlopig in kan reizen. Het schijnt toe te behoren aan een kat, wat dat dan ook moge zijn.

Dinsdag 18 november, vandaag kwamen Joop en Marjolijn met Carfik en Chinook. Tussen mij en Chinook was het meteen dikke mik. Lekker spelen en uitdagen, Chinook was erg lief en voorzichtig, terwijl hij normaal zo wild kan zijn. Carfik vond het wel aardig, maar was niet heel erg geïnteresseerd. Joop en Marjolijn vinden me ook erg leuk. 's Middags ben ik in het kattenmandje mee gegaan in de auto en op de arm naar de bakker en de drogist. Natuurlijk moest er veel geaaid worden door de mensen op straat. In de auto was ik helemaal niet bang, maar de straat is wel eng hoor! De bench verhuist naar de andere kant van de slaapkamer.

Woensdag 19 november, weer een slaapdag, na alle belevenissen van gisteren, de bench verhuist naar de overloop, maakt me niks uit want ik slaap toch. Op de arm moest ik mee naar de dreef, maar dat is echt doodeng, allemaal racemonsters die er langskomen en grote bussen bah. Ik probeer me los te rukken, maar dat gaat niet.


Donderdag 20 november, vandaag ben ik precies 7 weken .'s Nachts voor het eerst beneden geslapen, even gemopperd, maar na twee minuten ben ik gaan slapen. 's Morgens komt de baas wel langs en dan moet ik naar buiten, maar eigenlijk hoeft dat niet ik kan het nog wel uren ophouden. En die baas gaat toch weg en dan moet ik nog wachten totdat de andere baas naar beneden komt. Die bazen vallen me constant met hun twee koppen aan, handen die kunnen bijten en ik bijt lekker terug met mijn scherpe tanden, Ze krijsen van genot dus bijt ik harder, wat een leuk spelletje. De vuilnisauto is ook leuk ik ben met mijn baas op excursie geweest wel een groot ding hoor.

Vrijdag 21 november, Weer even de straat op gegaan, maar dat blijft eng. Ze roepen steeds mijn naam, maar hoe weet ik nu of dat mijn naam is het kan ook "koekjes" zijn, want dat roepen ze ook steeds. Als ik iets doe wat kennelijk niet mag zeggen ze NEE, maar ik probeer het toch lekker. Verder een rustige dag. 's Avonds met de Baasjes naar de Maxis geweest. In het donker in de auto is eerst wel eng met die flitsende lichten, maar went snel. Ik zit in de hal bij de C1000 en Lidl, wat een mensen en ze willen allemaal aaien. Daarna naar Dierenland, waar ze ook de bench hebben gekocht. Wat ruikt het lekker in die winkel, ik zou daar wel een paar dagen willen onderzoeken wat er allemaal is. De baas laat me vogels, vissen en konijnen zien, terwijl de andere baas Eukanuba puppyvoer inslaat voor de halve prijs, pensstaafjes en nog een kluif met belletjes. Opnieuw de schofthoogte gemeten en ik ben nu al 25 cm. hoog en 38 cm. lang! 5 cm. in nog geen week in de hoogte gegroeid!

Zaterdag 22 november, als Marilyn komt is het heel leuk en dan ben ik zeer uitbundig, lekker druk spelen en niet luisteren. 's Avonds naar Jan's verjaardag. Eerst al die mensen, tjonge wat een drukte, gelukkig mocht ik naar huis om te slapen maar ja de baasjes kwamen steeds weer binnen om te kijken, verdomme laat me toch slapen, Plasje doen zeiden ze, nou OKE dan maar. Gewoon op de grond, dat zal ze leren. Kristiaan en Mariëtte kwamen nog even kijken en de bijkeuken is een leuke plasplek geworden, dan kan ik het lekker stiekem doen.


Zondag 23 november, onverwachts kwam Oma met Pop langs, op de terugweg van Joop en Lijn. Wat een droogkloot is dat zeg die hond, kan helemaal niet spelen.
Maandag 24 november, een rustige dag, tussen de middag naar de school gelopen. Veel kleine mensjes gezien en het lijkt wel of ze me eng vinden, terwijl ik maar heel zachtjes bijt. Van de baas moest ik in een rugzak, wat een vernedering voor een Shiba Inu.

   december

Zondag 7 december, we zijn al weer een tijdje verder. Vorige week zaterdag naar de eerste puppytraining geweest, koud dat het was. Het was een beetje voor de echte beginners. Op zondag bij Joop en Lijn geweest en lekker gespeeld met Chinook, wist je dat hij een Indian Dog is, geen keizerlijke hond natuurlijk maar toch wel een bijzondere afkomst. Afgelopen woensdag naar een man in een witte jas geweest, de dierenarts.
Ik ben nu 3,5 kilo , 26 cm hoog bij de schoften en 45 cm van kop tot kont. We zijn weer bij Maxis geweest waar ik met Oma erg veel aandacht kreeg. Het valt me op dat buiten dat iedereen wil weten wat voor een hond ik ben en dat ze me schattig vinden, graag willen weten waarom mijn bazen voor deze hond hebben gekozen. In de dierenwinkel was het ook weer erg leuk. De vogeltjes zijn een beetje eng, die schreeuwen zo, maar konijnen zien er erg lekker uit, goed dat ze me die hebben laten zien want die lust ik wel.

Ik heb nu een rollijn van 5 meter en iedere keer als ik tot het einde loop en verder wil, blijven ze stil staan, mag zeker niet, maar ik doe het lekker toch. O ja in de huiskamer ligt een kussen tegen de verwarming aan en dat is lekker warm. Vanaf dit plekje kan je vogels zien, als ik groot ben zijn die best wel te pakken, dus ik verdiep me in hun gedrag. Op het veld ben ik de tank van de buurt tegen gekomen, Bo een 65 kilo zware Labrador. Die wil best wel spelen en doet dat heel voorzichtig. En ik heb vandaag op het internet de site van vosje gezien, een Shiba Inu die uit een dierenwinkel in Almere komt. Met Tsjechische stamboom, dus heel ver weg misschien nog familie. Vosje komt uit dezelfde winkel als Pop, dus zal me benieuwen. Ik ben nu wel zindelijk, nog wel eens een ongelukkie, maar alleen met een plasje, want ik drink wat water hier. Overigens denk ik dat al die plasjes slecht zijn, want je moet het meteen weer met water aanvullen en de baas laat me steeds uitgaan en dan moet ik weer drinken. Ik moet ook met een bal spelen en commando's volgen, Hierrrrr en Los en Zit.


13 december 2e puppytraining in de stromende regen, na een half uur gestopt omdat het niet te harden was. Ik was natuurlijk de voorbeeld hond en haalde een tien voor de oefeningen. Maar ik doe het alleen als ik er zin in heb.

17 december 4,7 kilo en 30 cm hoog en 48 cm van kop tot kont. Vandaag bij Bert, de dierenarts met de witte jas geweest en twee prikjes gekregen. Nu mag ik de grote hondenwereld in.
Het was helemaal niet eng hoor, je voelt er niets van.

21 december, het stormt en mijn bazen hebben alles geleerd, knallende ballonnen en fluiten, klappen en breken, bellen en toeters, maar nog geen storm en dat is pas eng. Ik moest langs de flat lopen en daar staat me toch een wind. 's Middags naast leren lopen en een nageltje geknipt, heb ze even laten horen dat ik dat niet leuk vindt.

De kerstdagen ben ik goed doorgekomen, lekker geravot met Poppy, ze is nog niet echt speelvaardig maar begint aardig te leren wat ik wil en mijn bazen deden zo gek die gingen aan tafel koken, het ruikt wel erg lekker en wat er op de tafel ligt is ook erg verleidelijk maar ik mag niks. Ik heb lekker de handen van mijn baas opengehaald en ben al zo verschrikkelijk sterk, maar als die baas echt laat zien wat ie kan dan dan weet ik dat hij maar met me speelt, van schrik doe ik een plasje in een hoekje van de kamer en dat heb ik al weken niet meer gedaan, maar ja met al die warmte moet je veel drinken en die bazen die maar zijn alleen maar bezig met eten en drinken, hebben ze niet gezien dat ik er uit moest.
Op 28 december heb ik na de enorme regen gespeeld met Sheba, nee natuurlijk geen Shiba, maar een labrador die Sheba heet. en er waren vreemde buitenlanders in het park, ik ken nu al van alles, maar tulbanden had ik nog niet gezien. In de verte is het feest want er wordt alles maar geknald en dat is leuk heeft de baas laten zien........

Ga naar de volgende pagina om te zien hoe ik het oudejaar heb doorgemaakt en wat ik van het vuurwerk vond.....